Collega Kari De Cordt houdt van afwisseling. Tijdens de werkuren verzorgt ze in GC Het Huys de scholenwerking, het cursusaanbod, de jeugdactiviteiten en het podiumaanbod. In haar vrije tijd waagt ze zich aan muurklimmen, snowboarden, fietsen en natuurwandelingen maken.
Je werkt sinds twee jaar bij GC Het Huys: waar kom je vandaan en wat doe je nu precies in Het Huys?
Kari: “Ik ben geboren en getogen in Zoersel (Antwerpen). Op mijn achttiende besliste ik om te gaan studeren in het verre en onbekende Brussel. Ik zat hier op kot en werd helemaal verliefd op deze stad. Ik heb eerst een bachelor in ‘Production Management’ aan het RITCS behaald, daarna een bachelor ‘Sociaal-Cultureel Werk’ aan Odisee Hogeschool. Ik ben rond Brussel blijven wonen en kon redelijk snel aan de slag bij GC Het Huys. Ik hou me bezig met de scholenwerking, de cursussen, de jeugdactiviteiten en het podiumaanbod. In Het Huys zijn we allemaal een beetje allrounders, wat heel fijn is. Ik werk er nu twee jaar.”
Je bent heel sportief in je vrije tijd: muurklimmen, snowboarden, fietsen, natuurwandelingen maken. Over welke sport ben je momenteel het meest enthousiast en waarom?
Kari: “Dat is moeilijk om te zeggen. Ik vind het vooral moeilijk om te kiezen tussen skiën en snowboarden enerzijds en muurklimmen anderzijds. Aangezien ik vorig jaar niet kon gaan skiën en snowboarden door de coronacrisis, terwijl ik muurklimmen in principe elke dag kan doen, kies ik momenteel toch voor het eerste.”
Een beetje in de bergen
Wanneer ben je beginnen sporten? Kom je uit een sportief nest?
Kari: “Ik sport al van kinds af aan en was een bezige bij. Ik heb lang volleybal gespeeld, tot ik op kot ging. Ook turnde, danste en zeilde ik, en volgde ik atletiek.
Het zit best wel in de familie. Mijn zussen en mama deden ongeveer dezelfde sporten en activiteiten als ik. Het vergde een enorme organisatie om iedereen door de week en tijdens het weekend op al die activiteiten te krijgen.
Vanaf het moment dat ik kon lopen, stond ik op de latten. Skiën was een jaarlijkse traditie met het hele gezin. Een andere traditie was gaan wandelen in de bergen, in Oostenrijk. Iets waar we allemaal (vooral ik) heel hard naar uitkeken, en dat doe ik nog steeds! De bergen, daar ben ik thuis.
Met muurklimmen ben ik twee jaar geleden begonnen. Zo voel ik me hier in België toch ook een beetje in de bergen. Binnenkort ga ik lessen muurklimmen volgen, omdat ik nu al een tijdje op hetzelfde niveau klim en graag iets meer uitdagende routes wil klimmen in de toekomst.”
Tot Mount Everest?
Heb je bepaalde doelen voor ogen? Of heb je ze al behaald?
Kari: “Vroeger had ik een aantal doelen, maar ondertussen weet ik dat ik beter wat realistischer ben. Zo was ik er zeker van dat ik ooit op de Mount Everest zou staan, maar nu is mijn droom om ooit naar Base Camp 1 te wandelen. Voor de rest sport ik gewoon omdat ik het leuk vind en natuurlijk ook een beetje om in conditie te blijven voor de zomer.
Daarnaast ben ik er trots op dat ik de drie hoogste bergen van Oostenrijk beklommen heb!”
Dus je sport ook best veel in het buitenland?
Kari: “Ja, om te wandelen, skiën, snowboarden en Klettersteigen (klimmen in de bergen) vertoef ik meestal in Oostenrijk. Dat zijn de weken waar ik een heel jaar naar toewerk en het hoogtepunt van mijn jaar.”
Sporten tijdens de lockdowns
Heeft de coronacrisis je meer of minder aan het sporten gezet?
Kari: “In het begin van de coronacrisis sportte ik meer. Tijdens de eerste en tweede lockdown had ik de goede gewoonte om elke ochtend voor het werk en elke avond na het werk een uurtje te gaan wandelen of lopen (lopen was wel geen uurtje, want zo lang kan ik dat niet volhouden (lacht)). Spijtig genoeg ben ik die goede gewoonte wat verloren. Muurklimmen heb ik dan weer een lange tijd moeten opgeven, omdat de klimzalen gesloten waren.”
Een koe op een brug
Heb je een leuke anekdote als afsluiter?
Kari: “Ja, ik heb wel al een en ander meegemaakt (lacht). Ken je de klassieker tijdens het skiën? Een paar jaar geleden wilde ik even off piste skiën, en jawel, net zoals op domme memes en filmpjes, knalde ik in volle vaart tegen een boom. Pijnlijk, maar ook wel grappig.
Een ander spannend moment deed zich voor tijdens een reis naar India, waar we in de Himalaya gingen wandelen. We stonden op een brug boven een kolkende rivier toen er plots een dolle koe op ons kwam afgerend. De vriendin waar ik op dat moment bij was, kon om medische redenen niet lopen. Het scheelde geen haar of we waren omver gelopen door de koe en dus in de rivier beland, maar we zijn er net op tijd af geraakt.”