Erik over ‘Koken met de buren’ in GC Den Dam
Erik verliet Nederland in 2003 om zich samen met zijn vrouw en kinderen te settelen in Oudergem. Als huisvader tovert hij al graag eens een lekkere maaltijd op tafel, iets wat hij ook in GC Den Dam kon laten zien. Erik woont ondertussen in Overijse, maar voor de kookworkshops keert hij met veel plezier naar Oudergem terug.
MET 10 ACHTER HET FORNUIS
Erik schreef zich al vier keer in voor ‘Koken met de buren’ in GC Den Dam. “Het draait altijd rond een bepaald thema. Zo heb ik laatst nog aan een Hongaarse avond meegedaan, maar heb ik ook al eens Italiaanse gerechten staan bereiden en zelfs ijsjes gemaakt. We zijn meestal met acht tot tien mensen en komen samen in de royale keuken van GC Den Dam. Met de hele groep ga je aan de slag met snijplanken, messen, potten en pannen. Na twee uur zwoegen, zetten we ons samen aan tafel om gezellig te eten.”
Volgens Erik is samen koken en eten een schot in de roos. “Eenvoudig als concept, en wat een interactie! Zouden we vaker moeten doen. Wat als een pizzeria nu besloot om elke week samen met een twintigtal mensen pizza’s te bakken en gezellig te babbelen? Succesnummer, toch?”
POFFERTJES, KAAS EN DREMPELS
Het is GC Den Dam dat op zoek gaat naar de chef-kok van de avond. “Meestal zoekt het gemeenschapscentrum iemand met een andere culturele achtergrond. Zo spraken de medewerkers dus ook deze Nederlander aan. Ik heb er een 3-gangenmenu van gemaakt, dat begon met een Hollandse aardbeienwijn en kaasjes, verder ging met snert en eindigde met echte poffertjes.”
Volgens Erik zijn er vaak nog drempels om mee te doen aan zo’n activiteit. “Je moet gewoon eens de stap zetten, dan ben je vertrokken. De drempel valt dan vanzelf weg.”
Samen koken, eten en kletsen. Zouden we vaker moeten doen. Zo eenvoudig en zo’n succesnummer.
EENTJE OM NIET SNEL TE VERGETEN
Of het toen al ‘Koken met de buren’ heette, weet Erik niet meer zeker, maar zijn eerste ervaring ermee zal hij alleszins niet gauw vergeten. “Die avond was een explosie aan ervaringen. Ik denk dat het al zo’n tien jaar geleden is. Het thema was ‘wereldkeuken’ en dat was misschien een iets té optimistisch idee.”
“We maakten wel tien gerechten tegelijkertijd. De enthousiaste docente Rie Vermeren had verschillende notities en boekjes mee en alles begon gigantisch uit te lopen. Normaal gezien eindigt de avond rond 22 uur, maar ik denk dat ik pas iets na 24 uur naar buiten ben gewandeld. Het was echt een spektakel, wat een geweldige avond.”