Bernhard over moestuinieren in GC De Maalbeek
Bernhard woont al jaren vlakbij GC De Maalbeek. Het tuintje van het gemeenschapscentrum zette hem aan het denken: zou dat geen mooie plek zijn voor een collectieve moestuin? Zijn ideeën werden enthousiast onthaald en zo viert de moestuin binnenkort z’n tweede verjaardag.
Samen naar een ecologische stad
Het zit wat verstopt achter een grote poort, maar wie het tuintje van GC De Maalbeek binnenstapt, ontdekt een weelderige moestuin. Buurtbewoner Bernhard vertelt hoe die er is gekomen: “We wilden graag een plek waar mensen in de stad collectief groenten kunnen kweken op een heel ecologische manier: we gebruiken alleen onze eigen compost, geen meststoffen of andere producten. We wilden er ook echt iets van maken dat nuttig is en openstaat voor heel de buurt. Daarom organiseren we ook af en toe workshops rond composteren, zaaien, planten …”
Van idee tot realiteit
“Ik woon vlak naast het voormalige gebouw en de tuin van GC De Maalbeek. Vanuit mijn slaapkamer kijk ik uit op het dak waar gras op ligt. Ik dacht bij mezelf: ‘dit zou perfect zijn voor een stadstuin!’ Dus schreef ik een pagina vol met mijn ideeën en hoe we het zouden kunnen aanpakken. Toen ik bij GC De Maalbeek aanklopte, zei de sociocultureel werkster dat ze daar ook al aan gedacht hadden. Ze bood aan om het in het tuintje naast het dak te doen, samen met de conciërge die daar woonde.”
Vlotte samenwerking
“Het contact zit goed en we hebben veel te danken aan de mensen van GC De Maalbeek. Ze hebben ons materiaal en ruimte gegeven. Zonder hen had dit project nooit kunnen uitgroeien tot wat het nu is. Ik denk dat het ook een soort van symbiose is: wij maken van de tuin een mooie, groene plek vol planten en bloemen, die GC De Maalbeek dan als setting kan gebruiken voor haar evenementen. Anderzijds zorgen zij er met hun evenementen ook voor dat er nieuwe mensen de moestuin en composthoop leren kennen.”
“Het contact zit goed en we hebben veel te danken aan de mensen van De Maalbeek. Ze hebben ons materiaal en ruimte gegeven. Zonder hen had dit project nooit kunnen uitgroeien tot wat het nu is.”
Samen leren...
“Ik wou bij dit project gebruikmaken van een stukje groen in de stad, nieuwe mensen ontmoeten en dingen bijleren, en dat lukt allemaal. Zeker dat bijleren is belangrijk, want zoals de rest van de buurtbewoners wist ik niet heel veel van moestuinieren. We leren allemaal samen, met vallen en opstaan.”
“Ik zie mezelf ook niet als ‘leider’ van de moestuin”, gaat Bernhard verder. “Ik ben meer een trekker. Ik zorg ervoor dat we regelmatig samenkomen, maar andere buurtbewoners nemen ook steeds vaker het initiatief en dat vind ik prima. Ze trekken hun plan en komen met hun eigen ideeën, en zo zie ik het graag.”
… maar toch vooral ook samen zijn
“Het leukste vind ik om in de tuin te zitten samen met de buurtbewoners, om gewoon even bij te kletsen met koffie en een stuk cake, en hen beter te leren kennen. Dat zijn de momenten die me het meeste bijblijven.”
